W programowaniu mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu.
Podstawowe informacje:
Ogólny zapis funkcji wygląda tak:
typ nazwa(argument)
{
ciało_funkcji;
}
Bez funkcji daleko nie zajdziemy - Co więcej, używaliśmy już funkcji!
main, beep, system... to wszysto funkcje!
Bez owijania w bawełne, spróbujemy zrobić prostą funkcje zwracającą kwadrat liczby
int sqr(int liczba)
{
return liczba*liczba;
}
Kto uważał, że to będzie dużo trudniejsze ręka w górę!
Prototypy - też prosta rzecz.
Jeśli chcielibyśmy, by funkcja main była pierwsza, należy użyć prototypu - dla naszego sqr prototyp wygląda tak:
int sqr(int liczba);
Czyli jest to po prostu funkcja bez ciała. Ciało należy umieścić niżej.
#include <iostream>
int sqr(int liczba);
int main()
{
using namespace std::cout;
cout << sqrt(10);
return 0;
}
int sqr(int liczba)
{
return liczba*liczba;
}
Oczywistym jest, że wyświetli nam "100".
Ponieważ jesteśmy maksymalistami, tworzymy potęgowanie z dowolnym wykładnikiem:
int sqr(int liczba, int wykladnik = 2)
{
int temp = liczba;
for(int i = 1; i < wykladnik; ++i)
temp*=liczba;
return temp;
}
A co to za ciekawa rzecz?
int wykladnik = 2
Jest to wartość domyślna argumentu. Po co nam to? Możemy wywołać funkcje pomijając ten argument, wtedy zwróci nam kwadrat liczby.